Íslandsheimsókn, margt skrýtið í kýrhausnum.....

Trukkalessan er nýkomin úr heimsókn til Íslands.

 

Megintilgangur ferðarinnar var að samfagna 100 ara afmæli móðurafa mins, Stefáns Bjarnasonar; en einnig að kynna  norskan unnusta minn fyrir vinum og fjőlskyldu, og sýna honum hluta af landinu okkar fagra. Við hittum líka Sýslumannin a Selfossi, sem mun gera okkur þann heiður, að gefa okkur saman í sumar.

Svo, strembin dagskra fyrir aðeins vikutúr…..

Og Trukkalessan pínulítið stressuð, að Ísland og Íslendingar litu nú vel út í  augum hennar heittelskaða……

 

Íslandsfőr finnst mér alltaf hafin, þegar komið er um borð í flugvél með íslenskri áhőfn.

 

Starfsfólk Icelandair, um borð og síðar á Íslandi, var allt til fyrirmyndar og get ég skammlaust sagt, að ég hafi verið stolt og þakklát fyrir þeirra frammistőðu alla. Samt er það til minnkunnar fyrir félagið, að selja skyndibitana um borð. Samlokurnar eru ferskar og góðar, en ættu að vera innifaldar í miðaverði, eins og allavega glas af léttvíni eða bjór,- þar eð Icelandair telur sig ekki til Flugfélaga á borð við Iceland Express eða Ryan Air……

En flugið var frábært, og var gaman að sjá mőkkinn frá Eyjafjallajőkli, stíga uppúr skýjahjúpnum, sem lá yfir landinu við komu.

Ég fann að útlendingarnir um borð, voru svolítið ringlaðir….. Í stað þess að þessi mőkkur stőðvaði ferð þeirra, var flogið í ljósmyndafæri við hann J Glæsilegir,- íslenskir flugstjórar!!

 

Á Fróni vorum við sótt af góðum vinum, og ekið fljótlega í sumarbústað að Þóroddsstőðum rétt utan við Sandgerði.  Við getum hiklaust mælt með þessum bústőðum, allir með heitum potti, og fjarlægð frá flugvelli nánast engin, samt heyrir maður ekkert í flugumferð!!

Og svo er þægilega stutt til allra átta þaðan.

 

Eitt sló mig, strax við komuna, og átti eftir að vekja athygli mína alla dagana sem við dvőldum á landinu,- það voru hinar fjőldamőrgu bifreiðar með endurskoðunarmiða á númera plőtunum.  Þetta er hrikalega skýrt merki um ástandið í þjóðfelaginu, fólk hefur ekki efni á að halda bílum sínum í őruggu ásigkomulagi. Enn meira sjokkerandi var að sjá, að svo margar bifreiðarnar voru með lőngu útrunna endurskoðun. Þetta er sorglegt, og eigendur eiga hluttekningu mína alla, en jafnframt er óásættanlegt fyrir alla vegfarendur, að bifreiðar sem eru ekki með alla őryggisþætti í lagi, séu án athugasemda akandi um þjóðvegina.

 

Dagarnir liðu svo í fjőlskyldu og vinaheimsóknum, og eiga allir minir ástvinir gríðarlegar þakkir skyldar, fyrir afbragðs gestrisni og úrvals mat!!! Við, sem veiðum fisk nánast daglega, hőfum aldrei borðað fisk svo marga daga í rőð, en hann var alltaf FRÁÁÁBÆR!!! 

 

Heimsókn í Bláa Lónið, hefði slegið í gegn, ef ekki fyrir þá staðreynd að fégræðgi þeirra Bláa Lónsmanna verður verri með hverju árinu. Minn heittelskaði var mjőg pirraður yfir þeirri huglægu markaðs-nauðgun, að geta ekki notað Inngang sem Útgang, heldur vera NEYDDUR í gegnum verslun Bláa Lónsins, til ad komast útundir bert loft aftur……

 

Bæjarins Bestu og SS voru mjőg hátt skrifaðar, þó ég botni ekkert í því….Aldrei verid ýkja hrifin af hundamat sjálf….. Hehehehehehe

 

 

Fundurinn með Sýslumanninninum á Selfossi var einstakur, og var minn norski unnusti alveg rasandi hissa að Sýslumaðurinn gaf sér tíma til ad hitta okkur á sunnudagsmorgni. Kann ég honum bestu þakkir fyrir, bæði fyrir hlýlegt og afslappað viðmót, og að gefa sér einnig tíma til að hjálpa okkur með ferðaáætlun sunnudagsins,- Geysi-Gullfoss og Þingvelli…….

 

Ferðin sú var næstum őll hin ánægjulegasta,  og veðrið eins og best verður á kosið. Við fengum tvő flott gos úr Strokki, Gullfoss skartaði regnboga, og Þingvellir voru sem Paradís á jőrð.

En þá gerdist það……

Við vorum buin að ganga frá Peningagjá, framhjá Þingvallakirkju,- upp að Hakinu (þar sem stendur til ad gifta okkur í sumar) og stefndum a Lőgbergið, gegnum Almannagjá.

Við hőfðum tekið eftir íslenska fánanum við hún, á leið okkar. En nú var hann horfinn af fánastőnginni. Á leið okkar eftir gjánni, mættum vid konu nokkurri, merktum starfsmanni Þjoðgarðsins a Þingvőllum, med íslenska fánann í KUÐLI undir handleggnum!!!

Ég spurði hana hví fáninn væri ekki lengur vid hún, og hún svaraði stuttaralega að hann væri alltaf tekin niður klukkan fimm. Eg leit á klukkuna, og hún var nákvæmlega 16:40.

Þá spurði ég hana hvort hún bryti virkilega þjóðfánann svona saman? Ég var svo slegin, að ég jesúsadi mig…..Sem gerist nú ekki oft…..Hún svaraði enn styttra ”nei”…Og steðjaði í burtu með hraði.

Trukkalessan er nú ekki heimsins mesta hefðarkona, langur vegur frá,- en að sjá Þjóðfána Íslendinga vőðlaðann saman á þennan hátt, í Þjóðgardi landsins,- var bara aðeins of mikið fyrir minn smekk!!!  Hvílíkt virðingarleysi og tillitsleysi, og að láta erlenda gesti verða vitni að þessu……Úfffffff

 

Hinsvegar var trukkalessan afar stolt af viðbragðsflýti Lőgreglunnar í Keflavík,- í þessari heimsókn. Eitt kvőldið ókum við Reykjanesbraut suður, við vorum snemma á ferð; á leið í kvőldverð í Ytri-Njarðvík.  Trukkalessan var með dýrmætan farangur, syni mína tvo og títtnefndan unnusta.  Rétt ofan við Innri Njarðvik varð Trukkalessan vőr við Jeppa, í baksýnisspegli, sem ók eftir okkur og reykti mikinn. Trukkalessan hægði nú ferð, til að geta gert őkumanni jeppans aðvart, ef hann hefði ekki tekið eftir reyknum. Hann æðir þá upp með hliðinni á bifreið okkar, en þegar hann er að ná okkur, virðist őkumaðurinn missa stjórn á bílnum (Gallopper Jeppa) og hendist útaf veginum.  Hann heldur ferðinni, og hendist á ofsahraða eftir ójőfnu yfirborði millikaflans sem skilur akreinarnar að, um stund. Trukkalessan dró samstundis úr ferð, til ad forðast skæðadrífu af grjóti sem hinn bíllinn kastaði inn á brautina. En þegar ljóst varð að hann rétt komst hjá veltu, og hélt sőmu ferð uppá veginn aftur,- ákvað Trukkalessan ad kanna hvaða ástand væri á mannskapnum í þessari bifreið. Ókum við uppað hlið hennar, rétt til ad sjá flősku rétta milli ungmenna í bifreiðinni. Þá lagði Trukkalessan út í kant og hringdi í 112. Það geta ekki hafa verið meira en 2-3 mínutur frá símtalinu þar sem þetta aksturslag var tilkynnt, þar til við keyrðum fram á fyrrnefndan bíl, sem hafði þá þegar verið stőðvaður af lőgreglu.

Háttarlag þessara ungmenna var stórhættulegt, og mikil mildi ad engin slys urðu á fólki.

Alveg ótruleg svona hegðun, og það fáeinum dőgum eftir hið hőrmulega slys ungmenna á svipuðum slóðum….Hvað þarf til að þessir krakkar vakni upp??!!!

Norski gesturinn í bifreið Trukkalessunnar var alveg gríðarlega undrandi á viðbragdsflýti lőgreglunnar, og gerði það mig enn og aftur stolta af okkar mőnnum.

Þess ber að geta, að umrædd bifreið var á endurskoðun merktri ´5´ ef mér skjátlast ekki, hefði bifreiðin átt að vera komin af götunum fyrir maí……

 

Allt samanlagt, var Íslandsheimsóknin hin ánægjulegasta főr, og erum við spennt að koma næst, og njóta sumardaga, með enn fleiri erlendum vinum, og ekki síður okkar innfæddu…..

 

Góðar stundir!!! 

 

 

 

 

 

 

 

 

Athugasemdir

[Ingunn Heiða :) (IP-tala skráð) 16.5.2010 kl. 12:42]

Það var frábært að sjá ykkur og við hlökkum mikið til sumarsins á þessu heimili til þess að geta eytt með ykkur meiri tíma :)

Það er nú kannski ekki skrítið að þú hafir ekki heyrt mikið í flugvélum úr bústaðnum þar sem flug lá niðri út af gosinu hahaha!!

Nei en annars er það rétt hjá þér, það heyrist yfirleitt lítð sem ekkert í flugvélum þarna og þangað er gott að koma, stutt frá öllu en samt út úr alfara leið :)