Aðrar jöklaferðir mögulegar

Stefnan mín var á Snæfellsjökul í sumarfríinu.  Við tókum þessa ákvörðun í fyrra, ég og strákarnir, og spennan var mikil.  Snæfellsjökull er nánast í blóðinu í mér, alin upp við að þetta sé fallegasta fjall/jökull í heimi.  Ég er reyndar á þeirri skoðun að töfrar jökulsins og fegurð, séu meiri en margra annarra svipaðra staða,- hinsvegar var sambúðin við Snæfell á Austurlandi ekki síður töfrandi og margt fjallið hefur heillað mig uppúr skónum síðan þessi innræting átti sér stað. 

Þegar svo kom að því að ætla að skella sér á jökulinn í ár, var fátt um svör hjá fyrirtækinu, sem þó upplýsti mig um að þeir hefðu hætt öllum túrum uppá jökulinn, svona viku áður en ég kom til landsins, vegna umræddrar bráðnunar og sprungumyndunar......Sorglegt, og litlu kútarnir mínir voru ekki minna vonsviknir en mamman. Samt ánægjulegt að menn eru að gæta varúðar framyfir fégræðgi,- ég held að Bláa Lóns mönnum væri óhætt að læra af þessu fólki, skemmst að minnast fyrir nokkrum árum þegar þeir héldu áfram að selja ofaní Lónið, þegar vitað var að manneskju var saknað,- hún fannst seinna látin í Lóninu.

Það varð okkur svo til happs, að góðviljaðir bentu á möguleika þess að fara á Langjökul í staðinn...... Ég pantaði ferðina með engum fyrirvara, til að ná góða veðrinu í fyrradag,- og við negldum niður þá ferð.  Ég gat samt ekki farið ein með strákana, enda hvorugur með bílpróf, svo þeir mega ekki stýra snjósleða,- svo við enduðum í FRÁBÆRUM félagsskap Guðjóns frænda okkar, sem við endur-kynntumst á ættarmóti um daginn.

Jöklaferða fyrirtækið skaffaði bíl sem pikkaði okkur upp á Kjalvegi, og ók okkur inn að skála.  Þar fengum við fullan galla; skó, hjálma og hanska og var síðan farið með rútu-trölli inn á ystu jökulrönd.  Þar stóð vel uppraðaður sleðaflotinn, við fengum ágætt Security og kennslu briefing, þrjá leiðsögumenn og nú átti að halda af stað.

Snillingurinn undirritaði, sem hefur nú verið með tækjadellu frá unga aldri, hefur aldrei snert snjósleða,- og byrjaði á fyrstu fimmtíu metrunum að klaufast með annað skíðið inná grunnsprungu.  Leiðsögumaðurinn sem var næst á eftir okkur leysti sleðann samstundis, og þetta reyndist vera hið fornkveðna- "fall er faraheill",- því eftir þetta gekk allur túrinn eins og í sögu.  Við fórum ca hálftíma upp, stoppuðum þar í sennilega annan hálftíma að njóta kristaltærs útsýnisins og fjallaloftins (smákryddað að hætti hússins, hvað mér viðkemur) og svo var haldið niður aftur.        Ferðin var öll hin ánægjulegasta, skipulagning og leiðsögumenn til fyrirmyndar og við ákváðum strax í túrnum að fara að ári aftur, sennilega Húsafellsmegin, eða kannski Snæfellsjökullinn verði til friðs næsta ár.......  Það er bara ljóst að mig langar líka að ferðast með þessu fyrirtæki aftur, allir starfsmenn sem við hittum voru til sóma,- kurteisir, jákvæðir og þolinmóðir.  Góðir strákar, og við þökkum fyrir okkur!!!

Snæfellsjökull bíður seinni tíma, vonandi bráðnar hann ekki áður.....

Sumarfríið er enn á fullu gasi, Húsafell um helgina og fiskidagar næstu helgi.  Það er eiginlega of mikið hægt að hafa fyrir stafni hér á sumrin :)

Eigið yndislega Verslunarmannahelgi, og allir félagar í Verslunarmannafélögum,- TIL HAMINGJU MEÐ MÁNUDAGINN,- sorglet að þið verðið eflaust eina fólkið sem vinnur þennan frídag verslunarmanna..... Ekki alveg rökrétt!!!

Kveðja

Steinunn